Asset Publisher
FORESTS OF THE FOREST DISTRICT
Lasy nadleśnictwa, fot. Archiwum Nadleśnictwa Krosno
fot. Mariusz Grondys
Lasy nadleśnictwa, fot. Katarzyna Miechowicz
The forests of the Forest District are located in III Nature – Forestry Country in Lubsukie Lake District, in Mesoregion of Lubusz Land (Ziemia Lubuska). The area of the Forest District Krosno is characterised with high forestation rate equalling 72% (one of the highest in the country). The south border of the Forest District makes the River Pliszka altogether with Ratno and Wielicko Lakes. The northern border constitutes the River Odra. In the southern part, there are numerous ponds and lakes, among others: Głębokie, Moczydło and Trzebiechowskie Lakes.
Forest Communities occurring within the areas of the Forest District:
- pine forests
- mixed coniferous forests
- beech forests
- oak – hornbeam forests
- oak forests
- riparian forests
In the territory of the Forest District Krosno within its natural range of occurrence, there are: Scots pine, beech, black locust, European white birch, English oak, Cornish oak, hornbeam, wild service tree, common ash, field maple, Norway maple, small leaved – lime, black alder, Scots elm, European white elm, field elm and common aspen.
The Forest District is located out of range of European spruce.
The forest stands of the Forest District are well accessible to the tourists through the network of forest roads and paths, where one cannot move by any motor vehicles, unless they are signed as public roads).
Asset Publisher
Historia pisana pomnikami przyrody
Historia pisana pomnikami przyrody
Historia pisana pomnikami przyrody
Na terenie leśnictwa Skórzyn (gm. Maszewo) znajduje się 9 pomników przyrody. Są nimi dęby szypułkowe- 4 szt., wiązy pospolite- 2 szt., jesion wyniosły- 1 szt., buki zwyczajne- 2 szt. Jeden z najciekawszych dębów znajduje się w oddziale 120-x w obrębie stawów hodowlanych niedaleko miejscowości Czetowice. Pozostałe znajdują się w pobliżu historycznego miejsca w Skórzynie, tj. w starym parku okalającym niegdyś pałac. Pałac ten był siedzibą szlachecką. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1308. Kolejnymi właścicielami miejscowości i pałacu były rodziny von Dohna, von Grunberg, von Schwanbach, hrabia Finck von Finckenstein, Lechmann, Harttung, Schierstadt. Ostatnie pięć lat swojego życia spędził w Skórzynie kanclerz Rzeszy Georg Leo hrabia von Caprivi de Caprere de Montecuccoli, który zmarł w Skórzynie w dniu 06 lutego 1899 roku i tu został pochowany. Pałac ten wybudowano na planie prostokąta w otoczeniu wody. Pozostałości pałacowego stawu istnieją do dnia dzisiejszego. Na terenie przypałacowego parku znaleźć można osiem z dziewięciu pomników znajdujących się na terenie leśnictwa Skórzyn. Wiek drzew pomnikowych szacowany jest na około 250- 260 lat, a więc są one świadkami zarówno wznoszenia jak i upadku pałacowych budowli. Do parku tego powoli wkracza natura czego wyrazem jest coraz większa ilość gatunków ekspansyjnych takich jak leszczyna pospolita czy grab zwyczajny. Drzewa martwe, które przegrały odwieczną walkę życia ze śmiercią zasiedlane są przez liczne owady, grzyby saprotroficzne i inne organizmy żywiące się martwym drewnem. Stanowią one również miejsce schronienia dla wielu zwierząt.
