Wydawca treści Wydawca treści

Łowiectwo

Łowiectwo to szereg działań pozwalający na utrzymanie na rozsądnym gospodarczo znośnym poziomie populacji dzikich zwierząt, a końcowym efektem jest uzyskanie zdrowych, dobrze rozwiniętych i przyszłościowych zwierząt. Prowadzenie odstrzałów hodowlanych ma na celu przede wszystkim dostosowanie maksymalnej ilości zwierzyny na danym terenie, a tym samym zapewnienie jej optymalnych warunków bytowania, odpowiednią ilość pokarmu, schronienie i możliwości rozmnażania.

(Dz.U. 1995 Nr 147 poz. 713 USTAWA z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie Rozdział 1 Przepisy ogólne)

Gospodarka łowiecka w Nadleśnictwie Krosno jest integralną częścią gospodarki leśnej. Nadleśnictwo prowadzi politykę łowiecką opartą na kilku podstawowych założeniach. Należą do nich: priorytet ochrony przyrody, środowiska i różnorodności biologicznej oraz cele trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej. Gospodarka łowiecka użytkując gatunki zwierząt łownych działała na korzyść całej fauny i naturalnego ich środowiska występowania. Przy takim założeniu przedmiotem gospodarki łowieckiej jest populacja, a nie osobnik.

 Gospodarka Łowiecka prowadzona jest w oparciu o RPŁ (Roczne Plany Łowieckie) i WŁPH (Wieloletnie Łowieckie Plany Hodowlane).

Zgodnie z art.28 ustawy Prawo Łowieckie z dnia 13 października 1995 roku Nadleśnictwo prowadzące gospodarkę łowiecką w ośrodku hodowli zwierzyny i oprócz polowań realizuje cele związane w szczególności z:

1) prowadzeniem wzorcowego zagospodarowania łowisk, wdrażaniem nowych osiągnięć z zakresu łowiectwa;

2) prowadzeniem badań naukowych;

3) odtwarzaniem populacji zanikających gatunków zwierząt dziko żyjących;

4) hodowlą rodzimych gatunków zwierząt łownych w celu zasiedlania łowisk;

5) hodowlą zwierząt łownych szczególnie pożytecznych w biocenozach leśnych;

6) prowadzeniem szkoleń z zakresu łowiectwa.

 

Teren Nadleśnictwa podzielony jest na trzy obwody łowieckie. Z czego dwa obwody wyłączone z wydzierżawienia stanowią Ośrodek Hodowli Zwierzyny Lasów Państwowych Nadleśnictwa Krosno a jeden obwód dzierżawiony przez koło łowieckie PZŁ.

•             117 – obwód LP Nadleśnictwa Krosno o łącznej powierzchni 14525,30 ha, gdzie powierzchnia leśna to 11094,89 ha.

•             118 – obwód LP Nadleśnictwa Krosno o łącznej powierzchni 8787,65 ha, gdzie powierzchnia leśna to 7114,53 ha.

•             127 obwód dzierżawiony przez WKŁ „Głuszec” o łącznej powierzchni 7734,84 ha, gdzie powierzchnia leśna to 4196,32 ha

 

Z uwagi na leśny charakter obwodów wchodzących w skład ośrodka hodowli zwierzyny , podstawą hodowli są rodzime gatunki zwierzyny tzw. grubej mającej gospodarcze znaczenie czyli:

•             jeleń europejski (Cervus elaphus)

•             sarna europejska (Capreolus capreolus)

•             dzik (Sus scrofa)

Poza głównymi gatunkami zwierzyny grubej, na terenie OHZ występują liczne gatunki zwierzyny tzw. drobnej, w tym:

•             lis,

•             szop pracz,

•             jenot,

•             kuna domowa i leśna,

•             tchórz,

•             norka amerykańska,

•             borsuk,

•             zając,

•             gatunki ptactwa łownego (dzikie gęsi, dzikie kaczki).

Do sprawnego funkcjonowania OHZ, nadleśnictwo zatrudnia dwóch leśniczych d.s. łowieckich, którzy prowadzą gospodarkę łowiecką.

W ramach gospodarki łowieckiej prowadzonej w OHZ, nadleśnictwo realizuje następujące zadania

•             współpracuje  z kołem łowieckim,

•             wykonuje inwentaryzacje zwierzyny,

•             opiniuje i zatwierdza roczny plan łowiecki dla obwodów łowieckich dzierżawionych,

•             poprawia warunki bytowania zwierzyny poprzez: ograniczanie niepokoju w biotopie, ochronę ostoi oraz zapewnienie bazy pokarmowej poprzez zapewnienie odpowiedniej ilości poletek łowieckich, wprowadzanie do drzewostanów gatunków drzew i krzewów takich jak: dęby, buk, wierzby oraz dzikie drzewa i krzewy owocowe.

•             szacuje i wypłaca odszkodowań za szkody wyrządzane przez zwierzynę łowną w uprawach i płodach rolnych,

•             buduje i utrzymuje urządzenia łowieckie (paśniki, lizawki solne, ambony),

•             organizuje polowania..

Poniżej link do katalogu trofeów łowieckich pozyskiwanych w ośrodkach hodowli zwierzyny Lasów Państwowych, które na wycenie wstępnej uzyskały liczbę punktów kwalifikujących je do ubiegania się o medal

katalog trofeów łowieckich


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Historia pisana pomnikami przyrody

Historia pisana pomnikami przyrody

Historia pisana pomnikami przyrody

 

Na terenie leśnictwa Skórzyn (gm. Maszewo) znajduje się 9 pomników przyrody. Są nimi dęby szypułkowe- 4 szt., wiązy pospolite- 2 szt., jesion wyniosły- 1 szt., buki zwyczajne- 2 szt. Jeden z najciekawszych dębów znajduje się w oddziale 120-x w obrębie stawów hodowlanych niedaleko miejscowości Czetowice. Pozostałe znajdują się w pobliżu historycznego miejsca w Skórzynie, tj. w starym parku okalającym niegdyś pałac. Pałac ten był siedzibą szlachecką. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z roku 1308. Kolejnymi właścicielami miejscowości i pałacu były rodziny von Dohna, von Grunberg, von Schwanbach,  hrabia Finck von Finckenstein, Lechmann, Harttung, Schierstadt. Ostatnie pięć lat swojego życia spędził w Skórzynie kanclerz Rzeszy Georg Leo hrabia von Caprivi de Caprere de Montecuccoli, który zmarł w Skórzynie w dniu 06 lutego 1899 roku i tu został pochowany. Pałac ten wybudowano na planie prostokąta w otoczeniu wody. Pozostałości pałacowego stawu istnieją do dnia dzisiejszego. Na terenie przypałacowego parku znaleźć można osiem z dziewięciu pomników znajdujących się na terenie leśnictwa Skórzyn. Wiek drzew pomnikowych szacowany jest na około 250- 260 lat, a więc są one świadkami zarówno wznoszenia jak i upadku pałacowych budowli. Do parku tego powoli wkracza natura czego wyrazem jest coraz większa ilość gatunków ekspansyjnych takich jak leszczyna pospolita czy grab zwyczajny. Drzewa martwe, które przegrały odwieczną walkę życia ze śmiercią zasiedlane są przez liczne owady, grzyby saprotroficzne i inne organizmy żywiące się martwym drewnem. Stanowią one również miejsce schronienia dla wielu zwierząt.