Wydawca treści Wydawca treści

Polskie lasy

Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.

Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.

W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.

Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.

W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.

W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.

Raporty o stanie lasów w Polsce


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Retencja lekarstwem na suszę

Retencja lekarstwem na suszę

 

 

Retencja lekarstwem na suszę

W roku 2013 oraz 2015 na terenie Nadleśnictwa Krosno wybudowanych zostało 30 obiektów mających na celu gromadzenie wody na terenach leśnych. Inwestycja ta realizowana została pod nazwą: „Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych” wpisanego na listę projektów  indywidualnych dla Programu Infrastruktura i Środowisko 2007-2013”.  W pierwszym etapie inwestycji wybudowanych zostało 20 obiektów, a w drugim po przedłużeniu projektu kolejnych 10.

Wszystkie obiekty mają gromadzić 200 tys m3 wody. Od chwili zakończenia budowy nastąpił gwałtowny i pozytywny proces zmian środowiskowych w obrębie zbiorników retencyjnych. Zaczęły pojawiać się gatunki roślin rzadkich, które wcześniej nie występowały na tym terenie lub zanikły wiele lat temu takie jak wełnianka pochwowata, knieć błotna, czy bagno zwyczajne. Miejsca te przyciągają również gatunki zwierząt, które są nierozerwalnie związane z terenami wodno- błotnymi. Gatunkami takimi są żurawie, kaczki krzyżówki, czy bobry. Te ostatnie czują się nadzwyczaj dobrze w niektórych obiektach i swoją działalnością wyrządzają pewne szkody w drzewostanach sąsiednich. Należy jednak pamiętać, że ich obecność i działalność  w znacznym stopniu przyczynia się do poprawy stosunków wodnych na naszych terenach.

Poprzez realizację tego projektu przez Nadleśnictwo Krosno odtworzono dawny sposób użytkowania terenu odbudowując zniszczone  obiekty. Ustabilizowało warunki wodne w zasięgu oddziaływania prowadzonej inwestycji. Spowolniono odpływ powierzchniowy wód w zlewni rzeki Biała, Pliszka oraz Odra. Powstały płytkie rozlewiska, które stanowią habitaty rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Częściowo odtworzono warunki wodne  w starym korycie rzeki Pliszki. Wiele gatunków owadów, płazów, gadów, ptaków oraz ssaków zdobyło nowe miejsca rozwoju i rozrodu.  Podniesiono witalność i produktywność siedlisk leśnych w rejonie wykonanej retencji.