Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.

Głównymi zagrożeniami dla lasów nadleśnictwa są:
  • gradacje owadów liściożernych,
  • pożary obszarów leśnych,
  • przymrozki późne oraz długotrwałe okresy suszy,
  • wysokie stany zwierzyny płowej, przekraczające pojemność wyżywieniową łowiska.
 
Lasy Nadleśnictwa Krosno są stale narażone na szkody ze strony różnorodnych czynników:
  • biotycznych,
  • abiotycznych,
  • antropogenicznych.
 
Zagrożenia biotyczne 
Do zagrożeń biotycznych należą szkody powodowane przez owady leśne, zwierzynę łowną, gryzonie oraz grzyby patogeniczne, powodujące choroby lub zamieranie drzew. Problemy te są na bieżąco monitorowane przez Służbę Leśną.  
 
W minionym okresie gospodarczym, w celu ograniczenia występowania szkodliwych owadów podjęto działania zwiększające opór środowiska : 
• budki lęgowe - 4600 sztuk,
• ilość remiz w ogniskowo - kompleksowej metodzie ochrony lasu - 13 sztuk (w 1996 r.).
 
Szkody powodowane przez ssaki - problemem są szkody w uprawach, młodnikach, podszytach i innych nasadzeniach wyrządzane przez zwierzynę płową. Leśnicy muszą chronić sadzonki drzew przed zwierzętami (jeleń, sarna, łoś, dzik). Tereny na których są posadzone drzewka (tzw. uprawy) ochrania się przez grodzenie, smarowanie repelentami, zabezpieczanie plastikowymi tubami  i osłonkami oraz palikowanie cennych gatunków. Zimą podczas wykonywania pielęgnacji młodników i drzewostanów pozostawia się zwierzynie ścięte gałązki na 2-3 tygodnie, co znacznie ogranicza spałowanie młodników.
 
 
Szkody powodowane przez patogeniczne grzyby - największe zagrożenie istnieje ze strony opieńki i huby korzeni w drzewostanach sosnowych na gruntach porolnych.
 
Zagrożenia abiotyczne - susze, silne wiatry, przymrozki wczesne i późne, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury.
Najważniejszym wśród zagrożeń abiotycznych na terenie Nadleśnictwa Krosno jest niedobór wody spowodowany obniżeniem się poziomu wód gruntowych oraz niskimi opadami w połączeniu z wysokimi temperaturami. Powoduje to osłabienie wszystkich drzewostanów i zwiększenie ich podatności na szkody od grzybów i owadów. 
Na szkody ze strony wiatru narażone są drzewostany znajdujące się na skraju lasu, a także ściany lasu graniczące z otwartą powierzchnią (np. w gniazdach, lukach). Średniorocznie w Nadleśnictwie występuje kilka tysięcy m³ wiatrołomów i wiatrowałów.
Okresy zimowe przynoszą dla lasu szereg zagrożeń. Szczególnie groźna jest okiść śniegowa, występująca w trakcie opadów dużej ilości mokrego śniegu. 
Oddzielny problem stanowią zmrozowiska. Są to najczęściej niewielkie zagłębienia terenu o małej wentylacji z wysokim poziomem wody gruntowej. W porównaniu z otaczającym je terenem panują tu  niższe temperatury i utrzymują się znacznie dłużej. W zmrozowiskach szczególnie trudne jest wyprowadzenie upraw.
 
Zagrożenia antropogeniczne to wywołane przez człowieka: pożary, zaśmiecanie lasu, intensywna penetracja terenów leśnych przez turystów i zbieraczy runa.
 
Szlaki komunikacyjne stanowią znaczące bariery ekologiczne, utrudniające swobodną migrację różnym gatunkom zwierząt. Są one poza tym źródłem tzw. zanieczyszczeń komunikacyjnych.
 
 

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Retencja lekarstwem na suszę

Retencja lekarstwem na suszę

 

 

Retencja lekarstwem na suszę

W roku 2013 oraz 2015 na terenie Nadleśnictwa Krosno wybudowanych zostało 30 obiektów mających na celu gromadzenie wody na terenach leśnych. Inwestycja ta realizowana została pod nazwą: „Zwiększanie możliwości retencyjnych oraz przeciwdziałanie powodzi i suszy w ekosystemach leśnych na terenach nizinnych” wpisanego na listę projektów  indywidualnych dla Programu Infrastruktura i Środowisko 2007-2013”.  W pierwszym etapie inwestycji wybudowanych zostało 20 obiektów, a w drugim po przedłużeniu projektu kolejnych 10.

Wszystkie obiekty mają gromadzić 200 tys m3 wody. Od chwili zakończenia budowy nastąpił gwałtowny i pozytywny proces zmian środowiskowych w obrębie zbiorników retencyjnych. Zaczęły pojawiać się gatunki roślin rzadkich, które wcześniej nie występowały na tym terenie lub zanikły wiele lat temu takie jak wełnianka pochwowata, knieć błotna, czy bagno zwyczajne. Miejsca te przyciągają również gatunki zwierząt, które są nierozerwalnie związane z terenami wodno- błotnymi. Gatunkami takimi są żurawie, kaczki krzyżówki, czy bobry. Te ostatnie czują się nadzwyczaj dobrze w niektórych obiektach i swoją działalnością wyrządzają pewne szkody w drzewostanach sąsiednich. Należy jednak pamiętać, że ich obecność i działalność  w znacznym stopniu przyczynia się do poprawy stosunków wodnych na naszych terenach.

Poprzez realizację tego projektu przez Nadleśnictwo Krosno odtworzono dawny sposób użytkowania terenu odbudowując zniszczone  obiekty. Ustabilizowało warunki wodne w zasięgu oddziaływania prowadzonej inwestycji. Spowolniono odpływ powierzchniowy wód w zlewni rzeki Biała, Pliszka oraz Odra. Powstały płytkie rozlewiska, które stanowią habitaty rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Częściowo odtworzono warunki wodne  w starym korycie rzeki Pliszki. Wiele gatunków owadów, płazów, gadów, ptaków oraz ssaków zdobyło nowe miejsca rozwoju i rozrodu.  Podniesiono witalność i produktywność siedlisk leśnych w rejonie wykonanej retencji.