Wydawca treści
Ochrona lasu
Ochrona lasu, fot. Katarzyna Miechowicz
Ochrona lasu, fot. Archiwum Nadleśnictwa Krosno
Ochrona lasu, fot. Archiwum Nadleśnictwa Krosno
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Głównymi zagrożeniami dla lasów nadleśnictwa są:
- gradacje owadów liściożernych,
- pożary obszarów leśnych,
- przymrozki późne oraz długotrwałe okresy suszy,
- wysokie stany zwierzyny płowej, przekraczające pojemność wyżywieniową łowiska.
Lasy Nadleśnictwa Krosno są stale narażone na szkody ze strony różnorodnych czynników:
- • biotycznych,
- • abiotycznych,
- • antropogenicznych.
Zagrożenia biotyczne
Do zagrożeń biotycznych należą szkody powodowane przez owady leśne, zwierzynę łowną, gryzonie oraz grzyby patogeniczne, powodujące choroby lub zamieranie drzew. Problemy te są na bieżąco monitorowane przez Służbę Leśną.
W minionym okresie gospodarczym, w celu ograniczenia występowania szkodliwych owadów podjęto działania zwiększające opór środowiska :
• budki lęgowe - 4600 sztuk,
• ilość remiz w ogniskowo - kompleksowej metodzie ochrony lasu - 13 sztuk (w 1996 r.).
Szkody powodowane przez ssaki - problemem są szkody w uprawach, młodnikach, podszytach i innych nasadzeniach wyrządzane przez zwierzynę płową. Leśnicy muszą chronić sadzonki drzew przed zwierzętami (jeleń, sarna, łoś, dzik). Tereny na których są posadzone drzewka (tzw. uprawy) ochrania się przez grodzenie, smarowanie repelentami, zabezpieczanie plastikowymi tubami i osłonkami oraz palikowanie cennych gatunków. Zimą podczas wykonywania pielęgnacji młodników i drzewostanów pozostawia się zwierzynie ścięte gałązki na 2-3 tygodnie, co znacznie ogranicza spałowanie młodników.
Szkody powodowane przez patogeniczne grzyby - największe zagrożenie istnieje ze strony opieńki i huby korzeni w drzewostanach sosnowych na gruntach porolnych.
Zagrożenia abiotyczne - susze, silne wiatry, przymrozki wczesne i późne, śnieg, ulewne deszcze, wysokie i niskie temperatury.
Najważniejszym wśród zagrożeń abiotycznych na terenie Nadleśnictwa Krosno jest niedobór wody spowodowany obniżeniem się poziomu wód gruntowych oraz niskimi opadami w połączeniu z wysokimi temperaturami. Powoduje to osłabienie wszystkich drzewostanów i zwiększenie ich podatności na szkody od grzybów i owadów.
Na szkody ze strony wiatru narażone są drzewostany znajdujące się na skraju lasu, a także ściany lasu graniczące z otwartą powierzchnią (np. w gniazdach, lukach). Średniorocznie w Nadleśnictwie występuje kilka tysięcy m³ wiatrołomów i wiatrowałów.
Okresy zimowe przynoszą dla lasu szereg zagrożeń. Szczególnie groźna jest okiść śniegowa, występująca w trakcie opadów dużej ilości mokrego śniegu.
Oddzielny problem stanowią zmrozowiska. Są to najczęściej niewielkie zagłębienia terenu o małej wentylacji z wysokim poziomem wody gruntowej. W porównaniu z otaczającym je terenem panują tu niższe temperatury i utrzymują się znacznie dłużej. W zmrozowiskach szczególnie trudne jest wyprowadzenie upraw.
Zagrożenia antropogeniczne to wywołane przez człowieka: pożary, zaśmiecanie lasu, intensywna penetracja terenów leśnych przez turystów i zbieraczy runa.
Szlaki komunikacyjne stanowią znaczące bariery ekologiczne, utrudniające swobodną migrację różnym gatunkom zwierząt. Są one poza tym źródłem tzw. zanieczyszczeń komunikacyjnych.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Powrót
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa
Lasy nadleśnictwa, fot. Archiwum Nadleśnictwa Krosno
fot. Mariusz Grondys
Lasy nadleśnictwa, fot. Katarzyna Miechowicz
Lasy Nadleśnictwa Krosno położone są w III Krainie Przyrodniczo-Leśnej w Dzielnicy Pojezierza Lubuskiego, w Mezoregionie Ziemi Lubuskiej. Teren Nadleśnictwa Krosno charakteryzuje się dużą lesistością wynosząca 72% (jedną z najwyższych w kraju). Północną granicę Nadleśnictwa stanowi rzeka Pliszka wraz z jeziorami Ratno i Wielicko. Południową granicę stanowi rzeka Odra. W południowej części znajdują się też liczne stawy i jeziora między innymi: jeziora Głębokie, Moczydło i Trzebiechowskie.
Lesistość Nadleśnictwa w porównaniu do lesistości Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych (48,9%) jest znaczna i wynosi 72%.
Zbiorowiska leśne występujące na terenach leśnych Nadleśnictwa:
- bory sosnowe,
- bory mieszane,
- lasy bukowe,
- grądy,
- dąbrowy,
- łęgi.
Na terenie Nadleśnictwa Krosno w zasięgu naturalnego występowania znajdują się: sosna zwyczajna, buk zwyczajny, brzoza brodawkowata i omszona, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, grab zwyczajny, jarząb brekinia, jesion wyniosły, klon polny i zwyczajny, lipa drobnolistna, olsza czarna, wiąz górski, szypułkowy i polny, topola osika.
Nadleśnictwo znajduje się poza naturalnym zasięgiem świerka.
Drzewostany nadleśnictwa są dobrze udostępnione dla turystów poprzez sieć dróg leśnych po których można się poruszać pieszo lub rowerem. (Pojazdami mechanicznymi, można poruszać się po drogach publicznych lub oznakowanych drogach udostępnionych dla ruchu pojazdów).
